بهر آزردن ایـــــــن دل به کــجا خواهی رفت

           که شوی باد خزان و بــــــه صبا خواهی رفت

شرح و حال من ســـــرگشته به ایــــام تو بود

             بر حذر باش که بــی من به جفا خواهی رفت

کوچ دل در حـــرم یار تو آزار نمی باید کرد

               شوق پـــرواز به آن سمت خطا خواهی رفت

با رقــــیبان تو مـــگو هیچ سخنی از غم من

               که تو با غصه از این منزل ما خواهی رفت

تو چــــنان باش کــــــه بعد از غم ایام فراق

               خوش نمی بود  که آخر به فنا خواهی رفت

           قـــــــاسم از بردن آن نامه به دادگاه رقیب

                     خوش مــیندیش که آهی به صفا خواهی رفت  

قـــــــــــــــــاسم رنجبـــــــــــــــــــــــر